ZOR İNSANLARLA ZORLANMADAN BAŞ ETMEK (ELEŞTİRİSİ)
Her şeyden önce yazmak zor bir zanaat olduğu için bilgi ve
deneyimlerini paylaşan yazar Özden Aslanın emeğine sağlık. Alıcısı çok çeşitli; herkesi mutlu ve memnun
etmek mümkün değil, her kişinin bilgisi, tecrübesi, olaylara bakış açısı bir
olmadığı için bazen bazı kitaplar yetersiz kalır, bazen de ağır gelir okuyana.
Kitapta insanları 3 gruba ayırmış yazarımız, Ertelemeci, Terörist,
Benim işim değilciler.
1.Bölüm Ertelemecilere ayrılmış, yazarımız çok fazla iç sesi
konuşturmuş ve diyaloglar çok basit kalmış. İş hayatında ertelemeci insanlar
yok mu? Fazlasıyla var! Özel sektörde ertelemeciler biraz daha azken kamu da
bunun daha fazla olduğunu görebiliriz. Yazarın hakkını yememek gerekir ama
sonunda ertelemeci yapıya sahip insanlar için bir reçete yazması yerinde olmuş,
o sıkıcılığı unutturuyor.
Ertelemeciler için yazdığı reçete: - Hedef belirleyin. –
Önceliklerimizi bizi hedefe ulaştıracak işlere verelim. – işleri önceliklerine
göre sıralayalım. – Kriz önleyici önlemler alalım, ertelemeyelim. – işleri son
dakikaya bırakmayalım. – iş bitiminde kendimizi ödüllendirelim. – işi parçalara
bölelim. – bizi uyaracak arkadaşlar edinin. – Hayır demeyi öğrenin. – Gereksiz muhabbetlerden
uzak durun. –Düzenli olalım. – Beklemeyelim, kimseyi de bekletmeyelim. –
karamsarlıktan kaçınalım.
2.Bölümü terörist diye tabir ettiği ego yumağı bir şef ve
yanında ki onu gaza getiren elemanın bir insana ne eziyet çektirdiğinden
bahsetmiş. Kahramanımız çok eziyet çekiyor. Çok pasif. Aklı başına geliyor
dikleniyor falan ama bu da bir çözüm değil. Kardeşim bir insan kendine hiç
sormaz mı ya ben nerde yanlış yapıyorum. Sorunum olan insanla yüz yüze bir
görüşeyim, onu bir anlayayım, dinleyeyim diye. Aslında 2. Bölümün adını
yazarımız terörist değil de vampirler koysaydı daha iyi olurmuş. İnsanları kitapta
sarı saçlı, kırmızı kazaklı diye betimlenmiş, gerek yok bence bu kadar
detaylandırmaya diye düşünüyorum. 2. Bölümde gerildim, terör estirene değil,
mağdur olan kahramana, şef bence çok çalıştı bile, bu kadar silik bir karakterle
kim çalışmak ister ki! En önemlisi insan kedi gibi köşeye pusmak yerine bir
kendini silkelemeli, takkesini önüne almalıdır, hem kendisi almalı hemde
karşısındakine aldırmalıdır.
3.Bölüm benim işim değil. Bu bölüm biraz daha iyiydi. Yazarı
hep gömmeyelim. Adama farklı bir yol izlemiş. Olayları sadece maddeleştirmek
yerine uygulamalarla karıştırarak okuyucuya sunmuş.
İş hayatında her insan sayısı kadar da ayrı karekter var. Adam
ertelemeci ama uyumlu, terörist ama iş bitirici, benim işim değilci ama
elindeki işi iyi yapıcı. Adama üşengeç ama işi temiz. Adam hızlı ama yanlışı
çok. Adam kibar ama sonuça bağlama sıkıntısı var. Var da var...
Sonuç itibariyle iş hayatında 5 yılı geçmiş insanlar bu
kitabı okuyarak zaman kaybetmesinler. Öğrenci, mezun ve işe yeni atılanlar için
farklı bir çalışma mutlaka okumalılar.
Saygılarımla…
Yorumlar
Yorum Gönder